Ovu metodu sam sreo u Sudanu. Sama po sebi nije čudna, iako se to može naslutiti iz njenog imena. Ona je na neki način nova. Želim da je opišem svojoj braći, ne da bi se oslanjali na nju, već da bi imali to što mnogi još uvijek uče Kur’an po ovoj metodi i smatraju je izvanrednom. Ona se sastoji iz sljedećeg:
1) Svakog učenika oko sebe šejh podučava onom rub’u do kojeg je stigao. Kontroliše njegov izgovor i učenje, kao i pisanje na tabli.
2) Šejh se nalazi u sredini halke da bi nadzirao sve.
3) Ovo će trajati više od dva sata. Za to vrijeme svako treba naučiti svoj dio. Budući da učenici sjede na hasurama, što je dosta naporno, a nekad sjede i na šljunku (što sam lično vidio), šejh ih vodi u drugu fazu, da ih ne bi obuzela ljenost i da im misli ne lutaju. Učenik se vraća na svoje mjesto poslije kontrole, a drugi dolazi, da bi na taj način svaki od njih bio ispravljen u učenju. Tada se oni koljenima guraju oko šejha da bi im ispravio lekciju za taj dan.
4) Naređuje im da se poredaju jedan iza drugog ukrug, a zatim počinju sa hodanjem jedan za drugim. Šejh stoji u sredini kruga da ih nadzire, bodri, upućuje, i opominje onog ko pogriješi.
5) Tokom ovog kruženja učenici obnavljaju ono što su naučili sjedeći.
6) Ne smeta ako se uči poluglasno, jer to motiviše i podstrekuje učenike.
7) Nakon sat vremena kruženja, šejh im dozvoljava da sjednu. Oni po drugi put sjedaju oko šejha, sa novim elanom i jačom voljom.
Nekad šejh zatraži od učenika halke da stojeći odgovaraju. To se u Africi zove “gađanje”, zato što učenik “gađa” šejha onim što je naučio. Kada uči stojeći, učenik je potpuno pripravan i spreman. Ovo “kruženje” ima mnogo prednosti:
- Poboljšava se cirkulacija,
- Stimulišu se srčani mišići i drugi organi nakon dugog sjedenja,
- Promjena položaja podstiče na učenje, i mijenja raspoloženje učenika koga je obuzela ljenost ili umor. Dijete po svojoj prirodi voli kretanje. Ako ga spustiš duže vrijeme, ono će se osjećati loše i neće raditi.
Meni se čini da je ideja kruženja proizašla iz pažljive psihološke analize učenikove ličnosti od strane muslimanskih profesora iz Afrike.
U zapadnim zemljama danas postoje pedagoške teorije koje liče ovom kruženju sa nekih aspekata. Govore da su oni izumjeli savremene teorije, iako su ustvari muslimani ti koji su prvi došli do većine savremenih pedagoških teorija, pored svojih slabih mogućnosti.
Mora se paziti da ovo kruženje ne bude prebrzo, te da krug bude malo širi da učenik ne bi gubio ravnotežu. Isto tako, ono se mora obavljati na širokom prostoru i čistom vazduhu.
Izvor: “Kako ćeš naučiti Kur’ani Kerim”
Autor: Dr. Jahja ibn Abdurrezzak El-Gavsani
