Kada nauči jedno sure napamet, pogrešno je da hafiz odmah započne sa učenjem drugog sureta, prije nego što već naučeno u potpunosti savlada i bude kadar da ga tečno prouči od početka do kraja, ne osjećajući nikakvu tegobu na jeziku ni napor uma da se prisjeti redoslijeda ajeta.
Hifz mora biti kao voda, tečan i lahak u tolikoj mjeri da se bez i najmanjeg zamuckivanja, prouči cijelo sure, pa makar se u podsvijesti značenje ajeta i ne pratilo, baš kao što se zna Fatiha napamet, u pola dana i u pola noći, što je, svakako, plod jednog neprestanog ponavljanja i učenja.
Odmah treba napomenuti da se rijetko koje sure može naučiti tečno kao Fatiha, ali takav stepen hifza treba biti neprestana težnja hafiza, sve dok svaka sura napose ne bude dobro i čvrsto naučena, a to se može postići samo onda kada se svako sure zasebno dobro savlada.
Izvor: “Adabi učenja Kur’ana”
Autor: Imam Nevevi
