“Molitva njihova pored Hrama svodi se samo na zviždanje i pljeskanje rukama…” (El-Enfal, 35)
Abdullah ibn Omer, radijallahu anhu, pripovijeda: “Mnogobošci su tavafeći oko Kabe pljeskali rukama, zviždali i stavljali svoja lica u prašinu pa je povodom toga objavljen ovaj ajet.”
(Ovaj hadis nije vjerodostojan. Prenosi ga jedino Atiija El-Avfi. Bilježi ga Ibn Džerir, 9/157.)
“Oni koji ne vjeruju troše imanja svoja da bi od Allahova puta odvraćali.” (El-Enfal, 36)
Mukatil i Kelbi kažu: “Ovaj je ajet objavljen o mnogobošcima koji su finansirali Bitku na Bedru, a radilo se o dvanaest ljudi: Ebu Džehlu ibn Hišamu, Utbi i Šejbi, dvojici sinova Rebie, Nubejhu i Munebbihu, sinovima Hadždžadža, Ebu Buhturiju ibn Hišamu, Nadru ibn Harisu, Hakimu ibn Hizamu, Ubejju ibn Halefu, Zum’i ibn Esvedu, Harisu ibn Amiru ibn Nevfelu, Abbasu ibn Abdulmutallibu. Svi su oni bili Kurejšije i svaki je dan jedan od njih klao dvanaest deva kako bi nahranio vojsku.”
(“Esbabu nuzulil-Kur’an”, str. 218.)
Seid ibn Džubejr, radijallahu anhu, i Ibn Ebza kažu: “Ovaj je ajet objavljen o Ebu Sufjanu ibn Harbu, koji je za Bitku na Uhudu unajmio dvije hiljade Abesinaca da se zajedno s Arapima koji su mu se odazvali bore protiv muslimana.”
(Bilježi ga Ibn Džerir, 9/159, od Seida i 9/160, od Ibn Ebze.)
Hakem ibn Utejba pripovijeda: “Za opremanje mnogobožačke vojske u Bici na Uhudu Ebu Sufjan je iz svoga imetka potrošio četrdeset tovara zlata pa je povodom toga objavljen ovaj ajet.”
(Hakem ibn Utejba veliki je učenjak iz Iraka. Bilježi ga Ibn Džerir, 9/159-160.)
Muhammed ibn lshak ispričao je: “Nakon što su mnogobošci izgubili Bitku na Bedru, vratili su se u Meku, gdje su zatekli Ebu Sufjana, koji je sigurno doveo njihov trgovački karavan. Abdullah ibn Ebu Rebia, Ikrima ibn Ebu Džehl i Safvan ibn Umejje posjetili su ugledne i imućne Kurejšije čiji su rođaci poginuli u Bici na Bedru pa su im rekli, kao i Ebu Sufjanu: ‘Kurejšije, Muhammed nas je porazio i pobio najuglednije među nama, zato nas pomozite imetkom koji imate u ovom karavanu, ne bismo li mu se osvetili.’ Oni pristadoše na to, a povodom toga Allah, dželle ša’nuhu, objavi ovaj ajet.”
(Bilježi ga Ibn Džerir, 9/160.)
Izvor: “Povodi objave Kur’ana”
Autor: Ebu Hassan Ali En-Nejsaburi
){kind=link}