“Ne izgovaraj na sav glas Kur’an kad molitvu obavljaš, a i ne prigušuj ga – traži sredinu između toga.” (El-Isra, 110)
Od Abdullaha ibn Abbasa, radijallahu anhu, prenosi se da je u vezi s navedenim ajetom rekao: “Objavljen je kada je Poslanik, sallallahu alejhi ve sellem, u Meki tajno pozivao u islam, a nevjernici psovali Kur’an i Onoga Ko ga objavljuje i onoga kome se objavljuje kad bi čuli da ga Poslanik, sallallahu alejhi ve sellem, uči. Povodom toga Allah, dželle ša’nuhu, poruči svome Poslaniku: ‘Ne izgovaraj na sav glas Kur’an kad molitvu obavljaš…’ – tako da te idolopoklonici ne bi čuli i kako zbog toga ne bi psovali Kur’an – ‘a i ne prigušuj ga’ – da bi ga tvoji sljedbenici moglu čuti – ‘traži sredinu izmedu toga.'”
(Hadis je vjerodotojan. Bilježe ga Buhari, 8490, Muslim, 145/446, Tirmizi, 3146, gdje kaže da je vjerodostojan, i Nesai, 320. Buhari ga bilježi od Museddida, Muslim od Amra En-Nakida, a obojica od Hišama.)
Aiša, radijallahu anhu, kaže da je ovaj ajet objavljen zbog jednog beduina koji je naglas učio Et-Tehijatu na sjedenju u namazu.
(“Esbabu nuzulil-Kur’an”, 262. Autor djela “Lubabun-nukul” pripisuje ga Ibn Džeriru i Hakimu.)
Abdullah ibn Šeddad, radijallahu anhu, kaže: “Beduini iz Benu Temima, kada bi Poslanik, sallallahu alejhi ve sellem, predao selam, glasno su govorili: ‘Allahu, opskrbi nas imetkom i djecom’, pa je Uzvišeni Allah objavio ovaj ajet.”
(Bilježi ga Ibn Džerir, 15/112.)
Od Aiše, radijallahu anhu, prenosi se da je za riječi Uzvišenog Allaha: “Ne izgovaraj na sav glas Kur’an kad molitvu obavljaš, a i ne prigušuj ga – traži sredinu između toga”, rekla: “Odnose se na dovu.”
(Hadis je vjerodostojan. Bilježe ga Muslim, 146/448, i Buhari, 4763. Buhari bilježi još jedan hadis od Aiše, radijallahu anhu, u kojem stoji da je ovaj hadis objavljen povodom učenja dove. Ibn Džerir bilježi takav hadis od Abdullaha ibn Abbasa, radijallahu anhu, ali je dao prednost prvom mišljenju, jer je niz prenosilaca prvog hadisa vjerodostojniji. Prvom su mišljenju prednost dali Nevevi i drugi. Međutim, Hafiz ibn Hadžer kaže: “Moguće je, međutim, da se nađe veza između ovih dvaju hadisa, tako da kažemo da se odnosi na dovu u namazu.” Ibn Merdevejh bilježi hadis Ebu Hurejre, radijallahu anhu, u kojem stoji: “Kada bi Poslanik, sallallahu alejhi ve sellem, klanjao namaz kod Kabe, podigao bi svoj glas u dovi, pa je objavljen ovaj ajet.”)
Izvor: “Povodi objave Kur’ana”
Autor: Ebu Hassan Ali En-Nejsaburi
){kind=link}