“Je li onaj koji u noćnim satima vrijeme u molitvi provodi, padajući licem na tlo i stojeći, strahujući od onoga svijeta i nadajući se milosti Gospodara svoga…?” (Ez-Zumer, 9)
U predanju koje se prenosi od Ataa, Abdullah ibn Abbas, radijallahu anhu, kaže: “Odnosi se na Ebu Bekra.” Abdullah ibn Omer, radijallahu anhu, kaže: “Odnosi se na Osmana ibn Affana.” Mukatil kaže: “Odnosi se na Amra ibn Jasira.”
“Zato one koji izbjegavaju da se kumirima klanjaju i koji se Allahu obraćaju – njima su namijenjene radosne vijesti, zato obraduj robove Moje…” (Ez-Zumer, 17)
Ibn Zejd kaže: “Povod objave ovog ajeta bila su trojica ljudi koji su i u džahilijetu govorili da nema drugog boga osim Allaha, a to su Zejd ibn Amr, Ebu Zerr El-Gafari i Selman El-Farisi!”
(“Esbabu nuzulil-Kur’an”, str. 329.)
Izvor: “Povodi objave Kur’ana”
Autor: Ebu Hassan Ali En-Nejsaburi
){kind=link}