“Zar ne vidiš one kojima je zabranjeno da se sašaptavaju kako se vraćaju onome što im je zabranjeno i sašaptavaju se o grijehu i neprijateljstvu i neposlušnosti prema Poslaniku…” (El-Mudžadela, 8)
Abdullah ibn Abbas, radijallahu anhu, i Mudžahid ibn Džebr kažu: “Odnosi se na jevreje i licemjere, i to zato što su se, gledajući u vjernike, međusobno sašaptavali i jedni drugima davali znakove. Kad bi vjernici vidjeli da se sašaptavaju, pomislili bi da je do licemjera doprla vijest o smrti, pogibiji ili porazu njihove braće i rođaka. Kad to potraja i učesta, vjernici se požališe Allahovu Poslaniku, sallallahu alejhi ve sellem, koji zabrani jevrejima i licemjerima da se sašaptavaju. Međutim, oni se i dalje nastaviše sašaptavati pa Allah, dželle ša’nuhu, tim povodom objavi ovaj ajet.”
(“Esbabu nuzulil-Kur’an”, 372-373.)
Izvor: “Povodi objave Kur’ana”
Autor: Ebu Hassan Ali En-Nejsaburi
){kind=link}